سلام بر رمضان ماه ضیافت و مهمانی خدا

 

ماه رمضان شد،  می و میخانه بر افتاد

عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد 

افطار به می کرد برم پیر خرابات 

گفتم که تو را روزه به برگ و ثمر افتاد 

با باده وضو گیر که در مذهب رندان 

در حضرت حق این عملت بارور افتاد 

«اینک ماه رمضان آمد که هم بسوزد و بشوید، به آتش گرسنگی تن را بسوزاند و به آب توبه دلهای گناهکاران را بشوید. ای مسکین که قدر این نعمت ندانی، هرکجا که در جهان نوازش و شرفی است، در کنار تو نهادند، چنانکه اسلام که از همه آیین ها برتر است، بهترین دین تو آمد و محمد مصطفی که پیشرو جهانیان است، پیغمبر تو قرار داد و کعبه که شریف ترین خانه هاست، قبله تو کرد، ماه رمضان که شریف ترین ماهها است، موسم معاملت تو دانسته، ماهی که در آن گناهان آمرزیده می شود، دیوها رانده، درب بهشت گشوده و درهای دوزخ بسته می شود.

گر بسوزد گو بسوز ور نوازد گو نواز
عاشق آن به کو میان آب و آتش در بود
تا بدان اول بسوزد پس بدین غرقه شود
چون زخود بی‌خود شود معشوقش اندر بر بود

نوشته شده در دوشنبه 87/6/11ساعت 9:8 صبح توسط علی آبادانی نظرات ( ) |