آنچه بعد از مرگ استاد ادامه یافت

بهرام الهی به این اصل اعتقادی مذهب تشیع که استاد آن را به عنوان دین خود پذیرفته گوشزد کرده، و می‌پذیرد؛ حتی می‌نویسد: «ولی خدا همیشه در روی زمین هست» در کنار بیان اصل مهم که «زمین هیچگاه خالی از وجود ولی نمی‌تواند باشد» بدون اینکه اشاره به معصوم بودن «ولی» نموده باشد، یا زمین هیچ وقت خالی از نماینده خدا نیست زمینه را برای طرح نمایندگی خدا در همین موقعیت جهت مردان و زنان که صاحب مقامات معنوی می‌باشند فراهم آورده، غیر معصوم را ناجی در کنار ناجیان ادیان، خاصه حضرت مهدی موجود موعود می‌شناساند. زیرا آنجا که «بهرام» را برای «زرتشتیان»، «ایلیا» را برای «یهودان»، «عیسی» را برای «مسیحیان» حضرت مهدی «ارواحنافدا» را نزد «مسلمانان» ناجی می‌شناسد و معرفی می‌کند، با اضافه «غیره» در پی نام مبارک حضرت امام زمان «اروحنافدا» مردان و زنان مقدسی را در پی مقامی قرار می‌دهد که مخصوص حضرت مهدی «ارواحنافدا» امام آخر زمان  می‌باشد. چنانکه می‌نویسد: «در میان گذشتگان اولیا و نوابغ معنوی بوده‌اند در میان ما نیز باید چنین افرادی باشند» این افراد که می‌گوید باید در میان ما حضور داشته باشند، همان «غیره‌»اند که در کنار وجود نازنین حضرت مهدی «ارواحنافدا» به عنوان ناجی معرفی شده‌اند که با «این عشق الهی را در وجود کسانی جز انبیاء و امامان نیز می‌توان سراغ گرفت» تعریفشان کرده است.

که این با آنچه در مکتب استاد اصل است تفاوت دارد، زیرا استاد معتقد است.....

ادامه دارد....

نوشته شده در شنبه 87/8/25ساعت 11:0 عصر توسط علی آبادانی نظرات ( ) |