پیر : به اعتقاد اهل حق پیر کسی است که در انجام تشریفات مذهبی دارای سمت خاصی است و مقام او بالاتر از مقام « دلیل» است – پیر سمتی است که از طرف بنیانگذار فرقه تعیین می گردد مثل تعیین «همفتوانه» یعنی رهبران اولیه فرقه ، اولین فردی که به عنوان «پیر» تعیین گردید خدر شاهوی معروف به بنیامین است – این مقام نماینده ای می تواند داشته باشد بنام «پیره» - ملا رکن الدین دمشقی معروف به «پیر موسی» و عالی قلندر معروف به « پیر رنگینه» از جمله پیرهای دیگر این فرقه هستند- «جانشین پیر ازلی» به سیدی از خاندانهای اهل حق اطلاق گردیده است که فعلا سمت پیری دارد.
دلیل : فردی است که در انجام تشریفات مذهبی فرقه دارای سمتی خاص بوده ، و معمولا در دو طبقه انتخاب می شود از اولاد « هفتاد و دو پیر» و دیگری از طرف سلطان سهاک و خاندانها ، معروفترین « دلیل» در بین فرقه اهل حق « داوود » است که از او به عنوان « دلیل ازلی» ، « کبود سوار»، و با لهجه محلی   « داوو» یاد شده است و یکی از رهبران و مؤسسان فرقه اهل حق می باشد که مقبره او در حوالی ریجاب از توابع کرند غرب و محل زیارت ارادتمندان این فرقه بوده - بسیاری از افراد اهل حق غرب کشور ایران به نام او سوگند یاد می کنند. داوود نزد برخی دون و جامع شیطان معرفی شده است.

ادامه دارد....

نوشته شده در یکشنبه 87/4/23ساعت 11:43 صبح توسط علی آبادانی نظرات ( ) |