نظرات ياداشت سلام بر حسين و لعنت بر يزيد و يزيديان

ديدم در آن کويردرختي غريب را

محروم از نوازش ِ يک سنگِ رهگذر

تنها نشسته اي ٬

بي برگ وبار٬ زير نفسهاي آفتاب

درالتهاب ٬

درانتظار قطره باران

درآرزوي آب .

ابري رسيد ٬

ـ چهره درخت از شعف شکفت

دلشاد گشت و گفت :

« اي ابر٬ اي بشارت باران!

« آيا دلِ سياه تو از آهِ من بسوخت؟!

غريد تيره ابر٬

برقي جهيد و چوبِ درختِ کهن

بسوخت !

حميدمصدق

ممنون كه سر زدي