در ابتدايِ هستي

نه چاله اي نه پستي

نه آبي و ، نه خاکي

فقط خداي پاکي

هزار هزار ، هزاره

نه ماهي، نه ستاره

کو آسمانِ کو آفتاب

نه ابري بود نه مهتاب

نور محمد آورد

آلِ محمدم بعد

از نورهاي سرشته

آفريدش فرشته

نه از قول کلاغه

بلکه نهج البلاغه

دود و بخار ،زياد شد

دعواي آب و باد شد

دنيا را دود نموده

دودها صعود نموده

رفتن تا جاي دوري

ميلياردها سالِ نوري

يه قسمتش زمين شد

کامل شد و همين شد

يه تکه ي جدا شد

اون خورشيد خدا شد

هفت آسمان آبي

شبها زيرش مي خوابي

بنام خدا

از نظر قران مجيد آسمان ها و زمين در ابتدا به هم چسبيده بودند و زمين جدا شد و قبل از آسمانها تکميل شد در حالي که هنوز حالت دودي بر آسمانها حکم بود .و نهج البلاغه و روايات توضيح داده اند که مراحل قبلي خلقت چگونه بوده است.

ادوارد لوترکپل» مي‏نويسد:
«علم نه تنها حدوث عالم را ثابت مي‏کند بلکه روشن مي‏سازد که دنيا از حالت گازي در يک (لحظه معيني) در نتيجه يک انفجار بزرگ بوجود آمده است و اين لحظه تقريباً پنج بيليون سال پيش بوده و هنوز هم در حال توسعه است.»??

http://www.porsojoo.com/fa/node/2437

مقاله كامل را در اين آدرس ملاحظه فرمائيد