داني که چرا مهر جبين خاک حسين است؟ / چون قبله ي دل پيکر صد چاک حسين است

داني که چرا چوب شود قسمت آتش؟ / بي حرمتيش بر لب و دندان حسين است

داني که چرا آب فراتست گل آلود؟ / شرمنده زلعل لب عطشان حسين است

داني که چرا کعبه ي حق گشته سيه پوش / يعني که خدا هم عزادار حسين است . . .